KÖY YANIYOR AĞALAR!

İçimde koca bir köy yanıyor,
Sen saçlarını tarıyorsun!
Dumanında ne acılar, ne anılar savruluyor bilmiyorsun.
Ciğerlerime çökmüş Katre-i Matem!
Bir bir yanıyor tozlanmış anılar!

İçimde koca bir köy yanıyor,
Sen saçlarını tarıyorsun!
Kime, neye, ne kadar yandığımı bilmiyorsun!
Yüreğime çökmüş Katre-i Hüzün!
Yanıyor bir bir kaybolan yıllar!

İçimde koca bir köy yanıyor,
Sen saçlarını tarıyorsun!
Alevlerin içinde, yanıyor karanlık bir gece!
Kocaman eller çıkıyor gecenin içinden!
Hoyrat, acımasız!
Gecenin gözleri öfke dolu,
Devleşen bir gölge vuruyor duvara,
Kolları inip kalkan, sağa sola savrulan,
Acımasızca kıvrılan bir kol, ardından tiz bir çığlık,
Yere düşüyor baygın bir gölge,
Ne kadar yattığını bilmeden, açılıyor gözleri,
Karşısında telaşlanmış birinin şaşkın gözleri,
Havada kolonya kokusu,
-Allah kahretsin, Allah kahretsin, aç gözlerini,
Açıldı ya gözler,
-Tamam bir şeyin yok,
-Hiçbir şey olmadı,
-Herşey yolunda!
Kapı kilitleniyor usulca,
Kimse çıkamaz dışarıya!
Gecenin dini, imanı yok!

İçimde koca bir köy yanıyor,
Sen saçlarını tarıyorsun!
Alnımda Katre-i Kader!
İsyanımı, feryadımı duymuyorsun!
Alevlerin içinde yanıyor karanlık bir sabah!
Sabahın gürleyen ulu bir sesi var!
Korkup, banyoya saklanıyor,
Çaresizliğini kilitliyor, ses dışarıda,
Biraz duygu katıyor tınısına,
Tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır ya…
Yere serilmiş banyo havlularının üzerinde uyuyakalıyor çaresizlik.
Ne kadar geçtiğini bilmeden ve uyanıyor sonra!
Bakıyor ki ses yok kapıda, usulca süzülüyor dışarı…

İçimde koca bir köy yanıyor diyorum!
Duyuyor musunuz?
Ey ahali!
Bu köy bu kadar ücra mıdırki?
İtfaiye yetişemiyor,
İlkyardım yok, jandarma yok,
Kendi kendine yanıyor köy…
En sonunda karanlık geceleri ve korkunç sabahları da yakarak!
Peki söyler misiniz ağalar?
Daha kaç köy yanacak?
Sizin uzaktan dinleyerek, aciz kaldığınız?
Peki soruyorum size,
Sizin hiç köyünüz yandı mı?
Sizin hiç köyünüz yandı mı?
Alevlerin içinde kaldınız mı?
Alevleri uzaktan izlemekle, içinde yanmak,
Çok başka biliyor musunuz?
Ama en kolayı da başkasından dinlemek!
Boşuna dememişler,
Yananın halinden ancak yanan anlar!.?

Şair – Betül ÜNVEREN
13.1.2021